Patron szkoły

Wincenty Piotrowski urodził się 29 października 1881 roku we wsi Popłacin  powiat gostyński. Wychowywał się u rodziców w osadzie fabrycznej papierni w Soczewce, gdzie zaczął naukę w szkole początkowej. W dziesiątym roku życia zaczął uczęszczać do czteroklasowej szkoły miejskiej w Płocku. Po ukończeniu szkoły początkowej, prywatnie przygotowywał sie do seminarium nauczycielskiego. Seminarium ukończył w Łęczycy w 1903 roku i zaraz w tym roku otrzymał pierwszą posadę w szkole początkowej we wsi Mieleszyn w pow. wieluńskim. Pierwsze kroki w zawodzie były trudne. Praca w czterech oddziałach jednocześnie, nauczanie w języku obcym w bardzo złych warunkach nadszarpnęło zdrowie Pana Piotrowskiego. Po trzech latach pracy zmuszony był do wyjazdu na kurację do Ciechocinka. W tym czasie nastąpiło osłabienie rządów carskich. Nastały chwile obfitujące w wypadki doniosłego znaczenia: strajki szkolne, aresztowania, wyrzucanie książek rosyjskich a nauka zaczęła się w języku polskim. W roku 1906 na własna prośbę został przeniesiony do Kłotna w pow. włocławskim aby być bliżej rodziców. W dwa i pół roku później przeszedł do Raszewa koło Kutna, a wkrótce do Krzywosądzy w pow. nieszawskim. Tu rozpoczyna się nowy okres w życiu P. Piotrowskiego: praca samokształceniowa nad podniesieniem swego poziomu w języku polskim. Wspólne spotkania w celu kształcenia sie w języku ojczystym, pogłębianie swojej wiedzy fachowej i ogólnej na kursach ukrytych w Warszawie w czasie wakacji. Z dniem 1 stycznia 1911 roku Wincenty Piotrowski zostaje przeniesiony do Wołuszewa pow. nieszawski. Na tym terenie natrafił nasz patron na doskonałe warunki do pracy. Nabrał dużo zapału. Zorganizował młodzież w Koło Młodzieży Wiejskiej. Zaczęły sie amatorskie przedstawienia, loterie fantowe, pogadanki o różnej treści, czytanie książek, śpiewy i inne kulturalno-oświatowe imprezy. Taka praca przez prawie 20 lat dała dobre wyniki. Zorganizowano Kółko Rolnicze, które poprawiło jakość życia we wsi. Po pewnym czasie ktoś podsunął myśl zorganizowania Kasy Stefczyka, aby mieć tani kredyt. Wysłany zostaje Hilary Buze na kurs rachmistrzów do prowadzenia kasy. Powstaje Straż Pożarna, pobudowano remizę. W tym okresie praca szła bez zarzutu. Żona Pana Piotrowskiego również aktywnie uczestniczyła w pracy Koła Młodzieży Wiejskiej. Państwu Piotrowskim powiększyła sie rodzina do czworga dzieci. Wybuchła wojna i wszystko zniszczyła. Nie ominęła P. Piotrowskiego, który stracił dwóch dorosłych synów. Zdjęcie Pana Wincentego Piotrowskiego.